Tablo’da görüldüğü gibi, toplam seragazları içinde CO2 emisyonu, % 88’lik pay ile en büyük yeri almaktadır. İkinci sırada, ortalama % 10-11’lik payla metan gazı (CH4) yer almaktadır. Diğer gazların oranları ise, bu iki seragazına nazaran çok düşük kalmaktadır.
Tablo’da da Türkiye’nin bu konuda Kyoto’ya katılımının gerekliliğini görüyoruz.

CO2 emisyonunu azaltmaya yönelik Türkiye’nin uygulayacağı politikalar şöyle olabilir:
-Türkiye’de özellikle rüzgar enerjisi konusunda önemli bir potansiyelin olduğu göz önünde bulundurulduğunda, yenilenebilir enerji kaynakları (rüzgar, güneş enerjisi, biokütle vs...) kullanımının teşvik edilmesi,
-Avrupa Birliği’nde uygulanmakta olan Karbon Vergisi’nin, Türkiye’de de uygulanabilirliliği konusunda araştırma yapılması,
-Enerji santralleri ve fabrikalarda, üretim faaliyeti sonucu oluşan zararlı gazların çevresel etkilerinin ortadan kaldırılmasına yönelik olarak, baca arıtma tesislerin kullanımının zorunlu hale getirilmesi ve bunların denetiminin devlet tarafından düzenli olarak yapılması,
-Enerji kullanımında verimlilik artışı ve tasarruf sağlanmasına yönelik çalışmalar yapılması,
-Özellikle konutlarda, ısınma probleminin giderilmesinde doğalgaz kullanımının ülke çapında yaygınlaştırılması,
-Yük ve yolcu taşımacılığında, toplu taşımacılığın yaygınlaştırılması için gerekli çalışmaların yapılması ve uygulamaya geçirilmesi,
Sonuç olarak, Avrupa Birliği’ne tam üyelik süreci ve uluslararası sorumluluk bağlamında, önemli bir ön koşul olan Kyoto Protokolü’nün, bir an önce imzalanması ve Kyoto’da uygun bir hedef alınması sonucu, Türkiye için belirlenen hedeflerin yerine getirilmesi gerekmektedir.